(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Αγίου Μαξίμου του Γραικού, Λόγος ιζ΄
«Περὶ τοῦ ὅτι ἡ θεία Πρόνοια καὶ ὄχι τὰ ἄστρα ἢ ὁ τροχὸς τῆς Τύχης ὁρίζουν τὴν μοίρα τοῦ ἀνθρώπο»

Ἡ διδασκαλία τῶν ἀστρολόγων ὅτι ἡ προσέγγιση τῶν πλανητῶν καὶ ζωδίων παρέχει τὸ καλὸ καὶ τὸ κακὸ σὲ ὅλες τὶς πόλεις καὶ σὲ κάθε ἄνθρωπο χωριστὰ εἶναι ἐμφανέστατο ψεῦδος, τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος ὁ θεῖος προφήτης Ἠσαΐας μᾶς ἀποκαλύπτει μὲ βροντερὴ φωνὴ προφητεύοντας τὸν τελικὸ ὄλεθρο τοῦ βασιλείου τῆς Αἰγύπτου:
«Στῆθι νῦν ἐν ταῖς ἐπαοιδαῖς σου καὶ τῇ πολλῇ φαρμακείᾳ σου, ἃ ἐμάνθανες ἐκ νεότητός σου, εἰ δυνήσῃ ὠφεληθῆναι. Κεκοπίακας ἐν ταῖς βουλαῖς σου· στήτωσαν καὶ σωσάτωσάν σε οἱ ἀστρολόγοι τοῦ οὐρανοῦ, οἱ ὁρῶντες τοὺς ἀστέρας ἀναγγειλάτωσὰν σοι τὶ μέλλει ἐπὶ σὲ ἔρχεσθαι. Ἰδοὺ πάντες ὡς φρύγανα ἐπὶ πυρὶ κατακαήσονται καὶ οὐ μὴ ἐξέλωνται τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἐκ φλογός· ὅτι ἔχεις ἄνθρακας πυρὸς, κάθισαι ἐπ΄ αὐτούς».

Ποιά ἄλλη ἀπόδειξη μπορεῖ νὰ εἶναι πιὸ ἀξιόπιστη ἀπὸ αὐτὸ τὸ τεκμήριο;

Ἡ ἀστρολογικὴ πλάνη εἶναι λίαν ψευδὴς καὶ θεομίσητη καὶ δὲν μπορεῖ νὰ σώσει ὅσους τὴν ἐνστερνίζονται. Ἀντιθέτως ὅσοι τὴν ἀσκοῦν καὶ τὴν ἀποδέχονται, σὰν ξύλα θὰ βασανίζονται στὸ αἰώνιο πῦρ καὶ δὲν θὰ μποροῦν νὰ σώσουν τὶς ψυχές τους ἀπὸ τὶς φλόγες.

Ἂς μὴν ἐπιζητοῦμε μάταια βοήθεια καὶ πρόβλεψη τῶν βουλῶν τοῦ Κυρίου καὶ Δημιουργοῦ τῶν πάντων ἀπὸ κωφά, ἀναίσθητα καὶ ἀνόητα ἀντικείμενα.

Αὐτὲς εἶναι τελείως ἄγνωστες καὶ ἀκατανόητες γιὰ ὅλα τὰ δημιουργήματα. «Τὶς ἔγνω νοῦν κυρίου, καὶ τὶς αὐτοῦ σύμβουλος ἐγένετο, ὃς συμβιβᾷ αὐτὸν»;

Κανείς!

Ἀφοῦ λοιπὸν κανεὶς δὲν γνωρίζει τὸ μέλλον, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Δημιουργὸ τῶν πάντων καὶ ἀφοῦ ὁ ἴδιος δὲν τὸ ἔχει ἀποκαλύψει σὲ κάποιον ἅγιο καὶ εὐσεβὴ ἄνδρα, προφήτη Του, τότε γιατί ἀναζητοῦμε ἀνόητα δαιμονισμένους καὶ ψευδεῖς μάγους καὶ παρατηρητὲς τῶν κινήσεων τῶν ἄστρων καὶ τῶν πτηνῶν;

Ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀπρεπῆ καὶ ξένα γιὰ τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι κάθε ἡμέρα δοξολογοῦν τὸν Θεὸ καὶ λένε: «Πρὸς σὲ, Κύριε, ἦρα τὴν ψυχήν μου, ὁ Θεός μου. Ἐπὶ σοὶ πέποιθα· μὴ καταισχυνθείην».

Ἂν λοιπὸν ὁμολογοῦμε αὐτὰ μὲ πίστη καὶ ἔτσι προσευχόμαστε, γιατί στρεφόμαστε μὲ ἐλπίδα στοὺς ἀστρολόγους καὶ σὲ διαφόρους μάγους, καταδικάζοντας ἔτσι ἀνόητα τὸν ἑαυτό μας;

Προσθέτουμε: «Καὶ γὰρ πάντες οἱ ὑπομένοντές σε οὐ μὴ καταισχυνθῶσιν· αἰσχυνθήτωσαν πάντες οἱ ἀνομοῦντες διὰ κενῆς».

Ποιοί ἄλλοι ὅμως εἶναι αὐτοὶ οἱ «ἀνομοῦντες», ἂν ὄχι αὐτοὶ ποὺ ἀνόητα ἀπομακρύνουν τὸν ἑαυτό τους ἀπὸ τὴν πίστη στὸν Θεὸ καὶ τὴν ἐλπίδα στὸν κοινὸ Κύριο τῶν πάντων καὶ στρέφονται μὲ μεγάλη πίστη καὶ ἐλπίδα στοὺς συνεργοὺς τῶν δαιμόνων ἐπὶ πληρωμῇ -ἐννοῶ τοὺς ἀστρολόγους καὶ μάγους- ζητώντας νὰ μάθουν ἀπὸ αὐτοὺς σχετικὰ μὲ τὸν ἑαυτό τους;

Ἀκόμα καὶ ἂν ὅλα αὐτὰ δὲν ἀπαγορεύονταν ἀπὸ τὴν ἁγία Γραφή, δὲν ἔπρεπε νὰ τὰ ἀναζητᾶμε, ὑπακούοντας τὸν θεῖο ἀπόστολο Παῦλο ποὺ μᾶς συμβουλεύει μὲ τοὺς λόγους: «Οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς κοινωνοὺς τῶν δαιμονίων γίνεσθαι. Οὐ δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων· οὐ δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων».

Ἐφόσον ὅμως ἀπαγορεύει νὰ γεύονται τὶς ἱερόσυλες θυσίες ποὺ προσφέρονται στοὺς δαίμονες, ἀκόμη περισσότερο μᾶς ἀπαγορεύει νὰ πηγαίνουμε σὲ μάγους καὶ γητευτές, ὑπηρέτες τῶν δαιμόνων, αὐτὸς ποὺ ἔδιωξε ἀπὸ τὴν δούλη στοὺς Φιλίππους τὸ πονηρὸ πνεῦμα, ποὺ μάντευε γιὰ Ἕλληνες, καὶ τὸ ἐξεδίωξε, μολονότι ἐκεῖνο ἔλεγε τὴν ἀλήθεια μιλώντας περὶ τῶν ἀποστόλων.

Ἔτσι πρέπει καὶ ἐμεῖς ἀκολουθώντας τὸν διδάσκαλό μας νὰ μὴν ἐπιθυμοῦμε προρρήσεις γιὰ τὸ μέλλον μας, νὰ ἀπαγορεύουμε δὲ ἐξίσου καὶ στοὺς ἄλλους νὰ καταφεύγουν σὲ αὐτές. Ὅσους δὲν διορθώνονται, πρέπει νὰ τοὺς διώχνουμε ἀπὸ τὴν κοινωνία μας, θεωρώντας τους ἐργαλεῖα τοῦ πονηροῦ δαίμονος καὶ «σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν».

Οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ πρέπει νὰ τὰ ἀποστρέφονται μὲ ὅλη τὴν ψυχή τους καὶ νὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ αὐτά, στρέφοντας ὅλες τὶς ἐλπίδες τους στὸν ἕναν καὶ μόνο ἀληθῆ Θεό, τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, τηρώντας σταθερὰ τὶς ἁγίες ἐντολές Του πάντα μὲ φόβο Θεοῦ καὶ λέγοντας μαζὶ μὲ τὸν προφήτη: «Κύριος ὁ Θεὸς δύναμίς μου καὶ τάξει τοὺς πόδας μου εἰς συντέλειαν· ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ ἐπιβιβᾷ με τοῦ νικῆσαι ἐν τῇ ᾠδῇ αὐτο». Δόξα Αὐτῷ εἰς αἰῶνα. Ἀμήν.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο, Ἁγίου Μαξίμου Γραικοῦ, Λόγοι, τ. Β’, έκδοση Ἱερὰς Μεγίστης Μονὴς Βατοπαιδίου, Ἅγιον Ὄρος 2011.


https://www.pemptousia.gr/