(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

 

Ένας γέροντας είπε:
– Υπάρχει άνθρωπος που τρώει πολύ, και ακόμα πεινάει. Και υπάρχει άλλος που τρώει λίγο, και χορταίνει. Εκείνος που τρώει πολύ και (εγκρατεύεται ώστε να) πεινάει ακόμα, θα έχει περισσότερο μισθό από αυτόν που τρώει λίγο και χορταίνει.

*****

Ο ίδιος γέροντας είπε:
– Αν το σώμα σου είναι ασθενικό, ικανοποίησέ το ανάλογα με τις ανάγκες του, μην τυχόν αρρωστήσει και ζητάει (ιδιαίτερα) φαγητά και επιβαρύνει άλλον αδελφό για να το υπηρετεί.

*****

Κάποιος αδελφός ρώτησε ένα γέροντα:
– Με ποιο μέτρο πρέπει να νηστεύω;
– Να μη δοκιμάσεις να ξεπεράσεις ποτέ τα καθιερωμένα. Γιατί πολλοί, θέλοντας να κάνουν περισσότερα, δεν μπόρεσαν ύστερα ούτε το λίγο να πραγματοποιήσουν.

*****

[Αββάς Σισώης]

Σε μια πανήγυρη, στο όρος του αββά Αντωνίου, κάποιος από τους γέροντες πήρε ένα δοχείο με κρασί, που βρέθηκε εκεί, κι ένα ποτήρι, και πήγε στον αββά Σισώη. Γέμισε το ποτήρι και του το πρόσφερε. Εκείνος το ήπιε. Του έδωσε και δεύτερο. Το ήπιε κι αυτό. Όταν όμως του γέμισε και τρίτο, δεν το πήρε.

– Σταμάτα, αδελφέ, του είπε. Η μήπως δεν ξέρεις πως υπάρχει σατανάς;

*****

Αντιόχου του Πανδέκτη

Νηστεία είναι η λήψη τροφής όχι μόνο σε μεγάλα χρονικά διαστήματα, αλλά και σε μικρή ποσότητα.

Και άσκηση δεν είναι το να τρώει κανείς κάθε δύο ή τρεις ημέρες, αλλά το να μην τρώει ποικιλία φαγητών.

Άσκηση δηλαδή σημαίνει γεύμα λιτό, με ένα μόνο φαγητό.

Η νηστεία πάλι είναι άλογη, αν νηστεύει κανείς στον καθορισμένο καιρό, την ώρα όμως του γεύματος ορμάει ασυγκράτητα στο τραπέζι και δένει μαζί με τη σάρκα και το νου στην απόλαυση των φαγητών.

*****

Του αββά Ησαΐα

Αν οι δαίμονες σε παρακινήσουν σε άσκηση, που είναι πάνω από τις δυνάμεις σου, μην τους ακούσεις. Γιατί θερμαίνουν τον άνθρωπο (με ζήλο) σε κάθε πράγμα που δεν μπορεί (να κατορθώσει), μέχρι να πέσει στα χέρια τους και να χαρούν, επειδή τον νίκησαν. Εσύ λοιπόν δώσε στο σώμα σου ό,τι χρειάζεται, ώστε να σηκωθείς (από το τραπέζι) ενώ θα θέλεις να φας λίγο ακόμα. Μην τρως τίποτα ηδονικά, με γευστική απόλαυση, είτε ωφέλιμο είτε βλαβερό. Αν χρειαστεί να πιεις κρασί, να πάρεις μόνο μέχρι τρία ποτήρια και να μην παραβείς την εντολή (Α΄ Τιμ. 5:23) για χάρη φιλίας. Να μην τρως υπερβολική ποσότητα φαγητού, για να μην ξαναπέσεις στα προηγούμενα αμαρτήματά σου. Να μην αγαπήσεις τόσο το κρασί, ώστε να φτάνεις να μεθάς, για να μη στερηθείς την ευφροσύνη του Θεού.

Η άσκηση της ψυχής είναι το μίσος του περισπασμού· και (η άσκηση) του σώματος είναι η στέρηση. Ο ξεπεσμός της ψυχής είναι η αγάπη του περισπασμού· και η διόρθωσή της είναι η ησυχία (που γίνεται) με επίγνωση (του σκοπού της).

Αν θέλεις, αδελφέ, να προσφέρεις τη μετάνοιά σου στο Θεό, φυλάξου από το πολύ κρασί. Γιατί αυτό ανανεώνει όλα τα πάθη και διώχνει το φόβο του Θεού από την ψυχή.

*****

[Αββάς Ποιμήν]

Ο αββάς Ισαάκ επισκέφθηκε τον αββά Ποιμένα.
Και όταν τον είδε να ρίχνει λίγο νερό στα πόδια του, του λέει με το θάρρος που είχε απέναντί του:
– Πώς μερικοί σκληραγώγησαν το σώμα τους με μεγάλη αυστηρότητα;

Και ο αββάς Ποιμήν αποκρίθηκε:
– Εμείς δεν μάθαμε να είμαστε σωματοκτόνοι, αλλά παθοκτόνοι.

 Αποσπάσματα από τον «Μικρό Ευεργετινός» της Ιεράς Μονή Παρακλήτου.


https://www.pemptousia.gr/